Gojnik Sideritis syriaca L. należy do rodziny jasnotowatych. Na świecie znany jest jako grecka herbatka górska, zaś w krajach azjatyckich jako szałwia libańska. Jest rośliną wieloletnią należącą do strefy mrozoodporności 8, gdzie minimalna średnia temperatura wynosi od -12°C do -7°C, dlatego w naszym kraju należy ją zimować w pomieszczeniach (najcieplejsze rejony Polski zaliczane są do strefy 7b, najzimniejsze to strefa 5b). Gatunek ten już od ponad 2400 lat wykorzystywany jest jako zioło w rejonach swego występowania, tj. Morza Śródziemnego i wschodniej Azji.
Już Hipokrates opisywał cenne właściwości lecznicze gojnika, a zaliczał do nich między innymi działania uspokajające, moczopędne oraz korzystnie wpływające na układ pokarmowy. Współczesna medycyna potwierdza te właściwości, a także wskazuje kolejne: na przykład silne działanie przeciwutleniające i ograniczające rozwój osteoporozy, a także właściwości przeciwzapalne oraz przeciwbólowe.
Częścią użytkową gojnika są liście i kwiaty, najczęściej suszone, wykorzystywane do sporządzania naparów jedno- lub wieloskładnikowych. Liście tej dorastającej do 40 cm rośliny są lancetowate, biało omszone, długości 5-6 cm, trochę podobne do liści szałwii. Jego kwiaty są jasnożółte. Gojnik, jak większość ziół pochodzących z rejonu Morza Śródziemnego, najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych. Należy zadbać, by pełne nasłonecznienie trwało minimum 6 godzin w ciągu dnia.
Uprawia się go na glebie zasobnej w materię organiczną o dobrych właściwościach powietrzno-wodnych z odpowiednim drenażem i pH wynoszącym 7 lub wyższym. Nie jest wrażliwy na suszę, bo naturalnie występuje na terenach górskich.
Rozmnażanie i uprawa
Najprostszym sposobem uprawy gojnika jest wysiew nasion do doniczek w szklarni lub tunelu na wiosnę i uprawa na zewnątrz w okresie bezprzymrozkowym. Późną jesienią rośliny należy przenieść do pomieszczeń - w przeciwnym razie grozi im wymarznięcie. Po roku uprawy gojniki mogą być posadzone na miejsce stałe, jednak na zimę powinno się je chować lub ewentualnie bardzo dokładnie ochronić przed mrozem.
Należy je sadzić w rozstawie 50x60 cm. Części nadziemne rośliny zamierają na czas zimy i wiosną kolejnego roku tworzą się na nowo.
